

Haec dixit Androclus. Tum omnium precibus demissus est et poena solutus et leone suffragiis populi donatus.


Intellego autem hunc leonem, a quo tunc separatus sum, captum gratiam mihi nunc beneficii et medicinae referre.” Is me statim capitis damnavit deditque ad bestias. Nam earum quas capiebat ferarum membra opimiora ad specum mihi ferebat, quae ego, ignis copiam non habens, meridiano sole tosta edebam. Sed ubi mihi vita illa ferina iam molesta fuit, leone absente, reliqui specum et tribus post diebus a militibus visus apprehensusque sum et ad dominum ex Africa Romam deductus. “Ex eo die triennium totum ego et leo in eodem specu eodemque victu viximus. Ille tum, mea opera levatus, pede in manibus meis posito, recubuit et quievit.” Ibi ego spinam ingentem, pedi eius inhaerentem, revelli et sine magna iam formidine siccavi penitus atque detersi cruorem. Primo quidem conspectu advenientis leonis territus sum sed postquam leo videt me procul delitescentem, mitis et mansuetus accessit et sublatum pedem mihi porrexit quasi opis petendae gratia. Non multo post ad eundern specum venit hic leo, debili uno et cruento pede, gemitus edens et murmura ob dolorem cruciatumque vulneris. Tum die medio, in specum remotum latebrosumque me recondo. Haec tam mira res maximos populi clamores excitat et imperator Androclum vocat quaeritque, “Cur tibi uni atrocissimus leo pepercit?” Ibi Androclus rem mirificam narrat: “Cum in provincia,” inquit, “Africa proconsul meus dominus esset, ego ibi iniquis eius cottidianis verberibus ad fugam sum coactus et, ut mihi a domino tutiores latebrae essent, in locos desertos et remotos concessi ac, si defuisset cibus, consilium fuit mortem aliquo pacto quaerere. Tum quasi propter mutuam recognitionem laetos videres hominem et leonem. Androclus inter illa tam atrocis ferae blandimenta amissum animum recuperat, paulatim oculos ad leonem refert. Hunc ille leo ubi vidit procul, repente quasi admirans stetit ac deinde sensim atque placide, tamquam familiaris, ad hominem accedit. Tum caudam more adulantium canum blande movet, cruraque et manus hominis, prope iam exanimati metu, lingua leniter demulcet.

Introductus erat inter complures ceteros ad pugnam bestiarum datos servus viri consularis ei servo Androclus nomen fuit. Multae ibi ferae, sed praeter alia omnia leo corpore vasto terrificoque fremitu et sonoro animos oculosque omnium in se converterat. In circo maximo venationis pugna populo dabatur. So press play when standing in line, or when stuck in traffic, or doing the dishes, and you’ll find your Latin getting better and better.Ĭlick here for a method of studying and getting the most from these recordings. These 1–5 minutes recordings of short Latin texts are perfect for listening to in spare moments. Click on the audio links below to access them. You can download them to listen to them on-the-go, on your iPhone, in you car or anywhere else. Every Latin audio file is accompanied by a transcription of the recitation. To help you with this, we have recorded passages from textbooks and Latin literature to listen to on this page. To truly master reading Latin you have to develop good listening comprehension skills. The Audacious Architect of Alexandria (Vitruvius).The Christmas Story X2 (Vulgate And Sebastien Châteillon).What Price did Philoxenus Pay for his Outspokenness?.Gladiatorial Fights in Ancient Rome.Cicero’s Quest for the Tomb of Archimedes.The Story About The Wood-cutter And The Golden Axe.Aurelius Victor on Romulus, the First King of Rome.The Story Of Perseus Part 2 – Latin Texts.
